Een handleiding
Ik heb er voor gekozen de teksten in te bedden in het materiaal dat gebruikt zou worden op de betreffende plekken. Gegoten in beton. Gefreesd in hout. Het is mijn intentie de teksten niet opdringerig te laten zijn. Ik wil ze invoegen in het geheel, ze er een deel van laten zijn.
De teksten
De teksten verschijnen min of meer terloops.
Laat je je verrassen of loop je ze achteloos voorbij?
De teksten kunnen gesloten deuren blijven.
Je hoeft ze niet te openen.
Je kunt eraan voorbij lopen. Dan gebeurt er niets.
Je kunt ook op een bankje gaan zitten en ze op je in
laten werken.
Wat roepen de woorden in je op?
Wat zie je erbij en wat voel je er bij?
Heb je er iets mee?
Kun je er een eigen verhaal bij bedenken?
Ze laten zich niet verklaren (niet te klaren) of uitleggen.
Wel kan ik een kleine handreiking doen.
Bijna alle teksten komen uit mijn eigen archief, dat ik in de loop der jaren heb aangelegd als een onderstroom door mijn werk. Ik heb ze vooral gevonden in kranten en publicaties over de nieuwe natuur.
Er is een verschil in sfeer tussen de teksten in het beton en de teksten op de vlonders.
Uitgangspunt voor de selectie van de teksten is of er een relatie gelegd kan worden met hoe de mens omgaat met de natuur en wat hij beleeft aan de natuur in zijn leefomgeving.
Beton
De 19 teksten in de betonnen keerwand zijn door mij in de loop der tijd verzameld uit diverse bronnen en zijn te lezen als manieren waarop mensen naar de natuur kijken of er commentaar op geven. Tussen de teksten zitten droge vaktermen:'natuursteenarme uitvoering' soms vermengd met persoonlijke gevoelens:'verlangens met lange houdbaarheidswaarde' en knipoogteksten zoals 'verloren gelopen' op een recht en overzichtelijk pad en 'voorzichtig schuimkoekjes' ooit gevonden op een kartonnen doos op straat.
Hout
De 17 teksten in de houtvlonders kwamen deels tevoorschijn uit gesprekken die ik met bewoners heb gevoerd in 2005 en 2006. Vragen die het gesprek op gang brachten en hielden waren: Wat is je vroegste herinnering aan de natuur? Kun je een relatie leggen tussen die herinnering en hoe je leven er nu uitziet? Wat is je meest nabije natuur? en Wat is je ideale natuur? De citaten uit de gesprekken werden vermengd met woorden uit het eigen archief. Ze zijn zo geplaatst dat ze gelezen kunnen worden als een beweeglijke levensreis. Het begint met de oproep 'kom, dan gaan we naar de heuvels!' dan opgewekt op weg gaan 'losgezongen', onverwachte wendingen 'plotselinge plooien', je afvragen wat echt belangrijk voor je is 'zet de boom in het midden', overgave 'ik drijf op het licht' en tenslotte 'ik wist niet waar ik uitkwam.' Ze komen voort uit het verlangen naar beweging, verandering, vrijheid en op weg zijn.